Projekt ma na celu opracowanie modelu adaptacji społecznych, edukacyjnych i architektonicznych Kampusu Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, aby lepiej spełniać potrzeby społeczności neuroróżnorodnej i neurotypowej.

W pierwszej części projektu zostaną przeprowadzone badania ilościowe i jakościowe w celu sprawdzenia, jak często cechy neuroróżnorodne występują wśród społeczności akademickiej oraz jak osoby neuroróżnorodne i neurotypowe opisują swoje potrzeby dotyczące przestrzeni uniwersyteckich i innych udogodnień (edukacyjnych, społecznych, sensorycznych). Przygotowane zostaną również wywiady strukturalne oparte na metodzie Design Thinking w celu głębszego poznania, jak studenci neuroróżnorodni i neurotypowi funkcjonują w Kampusie Uniwersytetu oraz by pogłębić poznawanie ich postulatów i oczekiwań. Ostatecznie, zostaną przetestowane rozwiązania mające uczynić kampus bardziej inkluzyjnym i bezpiecznym miejscem dla społeczności neuroróżnorodnej.

Druga część projektu – etap implementacji – opierać się będzie na doświadczeniach zdobytych w fazie badawczej. Zostanie zaprojektowana nowa przestrzeń, która będzie dostosowana do potrzeb osób neuroróżnorodnych. Ponadto, zgodnie z sugestiami uczestników badań, zostaną zaproponowane zmiany w wybranych przestrzeniach uniwersytetu.

Następnie, zrealizowane zostaną działania o charakterze społecznym. Konferencja naukowa/kurs akademicki/warsztaty/materiały edukacyjne zostaną przygotowane w taki sposób, aby zwiększyć świadomość społeczności akademickiej na temat neuroróżnorodności. Zostanie również zaproponowana fizyczna/wirtualna przestrzeń dla studentów i pracowników neuroróżnorodnych, gdzie będą mogli dzielić się swoimi doświadczeniami i integrować się. Wreszcie, społeczność neuroróżnorodna otrzyma materiały edukacyjne w celu zapewnienia jej korzystniejszego wsparcia w obowiązkach akademickich.

Przedstawione dane epidemiologiczne oraz kontekst analiz odnoszących się do pojęcia neuroróżnorodności wskazują na duże znaczenie naukowe i społeczne proponowanego projektu badawczo – wdrożeniowego. Współcześnie zakłada się, że adekwatne, ukierunkowane podejście do predyspozycji i ograniczeń, związanych z neuroróżnorodnością ma istotne znaczenie w kontekście edukacyjnym (w tym akademickim) oraz zawodowym.

Osoby neuroróżnorodne są bardziej podatne na lęk, samotność, depresję i problemy w interakcjach społecznych niż osoby neurotypowe. Te trudności utrudniają rozwijanie ich potencjału akademickiego i zawodowego. Dlatego projekt adresuje kluczową potrzebę wyrównywania szans osób neuroróżnorodnych w Kampusie UJ.